Geschiedenis Egypte 8

De gloriejaren van Ramses
Bouwwoede en strijd en huwelijk met de Hittieten

Geschiedschrijvers zijn het er over eens dat die Eje schatkamer en praalgraf van Tutanchamon had voorbereid... en ook heeft gevuld. Na de moord op de Hittietenprins waren Hittieten en Egyptenaren bittere vijanden geworden.

Na de dood van Achnaton was de geestelijkheid van Amon weer even machtig geworden als voorheen. Hoge ambtenaren en generaals speelden hun machtsspelletjes en profiteerden van de jeugdige opvolgers Semenchkare en Tutanchamon. Hofmeier Eje en generaal Horemheb werden altijd gesteund door de priesters van Amon.
Ramses I werd de stichter van de 19de dynastie. Hij was een vriend van Horemheb, die kinderloos stierf.
De nieuwe farao kwam uit de Nijldelta. Hij was evenals Horemheb een militair en regeerde met behulp van zijn zoon Seti.
Ramses vestigde zich in Memphis, de hoofdstad van het Oude Rijk en een veilig eind uit de buurt van Thebe, met haar lastige Amonpriesters. Seti I, die na de dood van zijn vader op de troon kwam, probeerde in zijn binnenlandse politiek iedereen tevreden te stellen en zo een zeker evenwicht tot stand te brengen.
Nu eens liet hij zich, met het oog op Thebe, 'Beminde van Amon' noemen; dan weer 'Beminde van Ptah' om de priesters in Memphis een plezier te doen. Maar in de eerste plaats kwam voor hem toch de god Seth naar wie hij was genoemd: de god van de rode aarde en van de Nijldelta.
Energieker was Seti I in zijn buitenlandse politiek, waarin hij zich vooral tot doel stelde de macht van Egypte in de grensgebieden te herstellen. Daartoe bond hij in Syrië en Palestina de strijd aan tegen de Hittieten.
Hij rukte op tot Kadesh, aan de Orontesrivier, en sloot vervolgens een vredesverdrag met zijn tegenstander. Enkele maanden na zijn terugkeer in Egypte trok de farao opnieuw ten strijde: eerst tegen de Libiërs en wat later tegen de Nubiërs.
Tegelijkertijd hield hij nauwlettend toezicht op het werk in het Dal van de Koningen, waar voor hem een kolossaal koningsgraf werd aangelegd. Op tal van monumenten liet hij taferelen uitbeitelen waarin zijn overwinningen werden verheerlijkt. Voor het eerst sinds tijden was er in Egypte weer volop werk in de goud - en turkooismijnen en in de groeven waar graniet en albast werden gewonnen.
Seti I overleed omstreeks 1300 voor onze tijdrekening Hij werd opgevolgd door zijn zoon Ramses II, 'de uitverkorene van Re'. Zijn regering zou de laatste, grote bloeiperiode van de Egyptische geschiedenis worden.
Ramses II, de beroemdste farao van Egypte, bleef ongeveer zestig jaar aan het bewind en is bijna honderd jaar oud geworden. Naast vijf of zes wettige echtgenotes hield hij er talloze maîtresses op na; hij schijnt dan ook de vader te zijn geweest van een honderdtal kinderen.
Hij stichtte nieuwe steden, liet tempels bouwen of uitbreiden en op tal van plaatsen verrezen in zijn opdracht erezuilen en enorme standbeelden.

Na 50 jaar de Slag om Kadesh
Als bouwheer bij uitstek liet hij Egypte een groot aantal steden, kapellen en tempels na, zoals Abu Simbel bijvoorbeeld. Overal vindt men zijn leven en verrichtingen verheerlijkt in afbeeldingen en teksten.
Zijn architecten zagen er overigens geen been in daarvoor ook bestaande monumenten gebruiken en daarop de namen van vroegere farao's te vervangen door die van hun meester.
Ramses II ondernam verscheidene veldtochten in Syrië en Palestina.
De bekendste is die in 1284 voor onze tijdrekening, toen hij een poging deed de Hittietische stad Kadesh te veroveren. Uiteindelijk sloot ook hij een vredesverdrag met de Hittieten, al duurde het zestien jaar voor het zover was. Zijn buitenlands beleid was voor alles defensief.
Na vijftig jaar oorlog won Ramses II de slag van Kadesh, hoewel hij in een hinderlaag was gelopen.
De Hittieten boden een niet-aanvalspakt aan en hun koning Hattusil II schonk Ramses zelfs zijn bloedmooie dochter aan. Lang moest hij niet nadenken en het huwelijk werd bezegeld.
De slag van Kadesh is in beelden en verzen vereeuwigd in de rotswand van Abu Simbel, die volledig naar een hogere plek verplaatst werden voor de bouw van de stuwdam van Aswan.
Uit de afbeeldingen moesten de oude Egyptenaren afleiden dat hun farao in Kadesh gewonnen had, terwijl de slag in feite onbeslist was gebleven.
Zo moest het verdrag met de Hittieten een halt toeroepen aan de ambities van Assyrië, dat zich inmiddels meester had gemaakt van het koninkrijk Mitannië. Met veel moeite lukte het hem het Egyptische oppergezag over Syrië en Palestina te handhaven. Noord-Syrië echter moest hij afstaan aan de Hittieten.
Zijn oudste dertien zonen waren reeds overleden toen de hoogbejaarde vorst in 1235 voor onze tijdrekening eindelijk stierf.
Hij werd daarom opgevolgd door nummer veertien, Merenptah.
Merenptah begon zijn regering nog in een land waar alles peis en vree was, maar al gauw kreeg hij te maken met nieuwe vijanden, de zogeheten Zeevolkeren. Deze gevaarlijke piraten overrompelden de Nijldelta bij verrassing maar werden, na aanvankelijk succes, door de Egyptische soldaten weer in zee gedreven.
Volgens oude geschriften kwamen daarbij 6000 indringers om het leven en werden er 9000 gevangengenomen.

De dood van Ramses II werd als volgt geboekstaafd:
'Evenals de goden legde hij zich te rusten op zijn horizon en, nadat alle eerbewijzen aan Osiris waren gebracht, voer hij in zijn koninklijke sloep over de rivier en werd hij bijgezet in zijn eeuwige woning in het westen van Thebe.'

TERUG
VERDER

EGYPTE
Main Page