1 World 2 Travel

Egypte

Geschiedenis XX

Britten en Koning gewipt Gamal Abdal Nasser, bevrijder en volksheld In 1922 werd een achterkleinzoon van Mohamed Ali, Fuad, benoemd tot koning van Egypte dat een beperkte autonomie had gekregen. Corruptie en intriges namen nog toe toen diens zoon Faruk hem had opgevolgd. De haat tegen de Britten groeit. In Ismaelia executeren de Britten 50 mensen, die zij ervan verdachten commando's te herbergen. Hun begrafenis beeft in januari 1952 plaats in Cairo. Het werd een massabijeenkomst. Onlusten breken uit en volledige wijken van Cairo gaan in de vlammen op. In de nacht van 22 op 23 juli 1952 volgde een bloedige staatsgreep door het Comité van Vrije Officieren. Zij werden aangevoerd door kolonel Gamal Abdal Nasser, die zo een einde maakte aan 2000 jaar ononderbroken buitenlandse overheersing. Faruk, en een beetje later ook de 75.000 Britten, mochten hun koffer pakken en een jaar later werd de republiek uitgeroepen. Na een korte ambtsperiode van generaal Naguib nam Nasser de teugels in handen. Toen hij op 26 juli 1956 het Suezkanaal nationaliseerde bezetten Britten, Fransen èn Israëli's de kanaalzone. De Sovjetunie en de Verenigde Staten gaven Nasser echter hun morele steun en de brutale indringers moesten hun troepen terugtrekken. Nasser groeide uit tot het boegbeeld van de pan-Arabische politiek. Hij streefde het Arabisch socialisme na. Tito's weg tussen socialisme en kapitalisme, was zijn voorbeeld. Economisch verging het zijn land niet goed en na de rampzalige Zesdaagse Oorlog tegen Israël (1967) werd zijn aftreden geëist. Hij stierf ingevolge een hartaanval op 28 september 1970, drie maanden voor de afwerking van zijn levenswerk, de nieuwe Aswan-dam. Sadat lanceerde de 'infata': het betekende zijn dood Anwar al-Sadat volgde hem op. Hij wees de sovjetadviseurs de deur en lanceerde de infata, "het open staan voor het westen". In een nieuwe oorlog tegen Israël, in oktober 1973, herwon hij de gebieden, die Nasser had moeten afstaan Tijdens de herdenking hiervan op 6 oktober 1981 werd Sadat door orthodoxe moslims in Cairo vermoord. Hosni Mubarak nam nu de leiding en werkte in prioriteit aan de sociale en economische heropleving van Egypte. Hij zette de infata voort, maar verbeterde ook de betrekkingen met de Sovjetunie. Om de oppositie minder gevaarlijk te maken, schreef hij in 1987 de eerste vrije verkiezingen uit. Mubarak speelde tevens een belangrijke rol in het vredesproces met Israël, wat de woede opwekte van zijn buur Kadafi in Libië.

TERUG VERDER

EGYPTE Main Page