Geschiedenis Egypte 21

De politieke organisatie
Meerpartijenstelsel bracht ook fundamentalisten in het parlement

Egypte of voluit Arabische Republiek van Egypte (Jumhuriyat Misr al-Arabiyah) is verdeeld in 26 provincies. Naast de hoofdstad Cairo is Alexandria met 3 miljoen inwoners de tweede belangrijkste stad en havenstad.

Giza, in de buurt van Cairo, is een industriestad met 2 miljoen inwoners en Port Saïd en Suez, die bij het begin en het einde van het kanaal liggen naderen elk de 400000 ingezetenen.
Volgens de Grondwet van 1971 is Egypte een Arabische socialistische staat met de islam als officiële godsdienst.
De Grondwet waarborgt ook gelijkheid en solidariteit, alsmede de overheidscontrole op de productie.
De president wordt door de Volksvergadering voor zes jaar als staatshoofd verkozen. Hij kan het parlement ontbinden, ministers benoemen of aan de deur zetten. Hij mag deelnemen aan de regeringsraad en kan tijdens een noodtoestand bij decreet regeren. Die maatregelen moeten wel binnen de zestig dagen bij referendum worden bekrachtigd.
Hij is tevens aanvoerder van het leger en benoemt de 26 provinciegouverneurs.
De Volksvergadering bestaat uit 444 voor vijf jaar verkozen leden. Zij oefent de wetgevende macht uit.
De helft van dit parlement moet bestaan uit vertegenwoordigers van arbeiders en boeren. Een minimumaantal van deze verkozenen moeten ook vrouwen zijn en de president duidt ook tien vertegenwoordigers van de Koptische gemeenschap aan.
De Volksvergadering kan ook moties van wantrouwen in de regering goedkeuren.
Van 1961 tot 1977 was de Arabische Socialistische Unie de enige toegelaten politieke partij. Sedertdien is een meerpartijenstelsel ingevoerd, met als belangrijkste groeperingen de Moslim-Broederschap (fundamentalistisch, maar tegen de terreur) en de Linkse Socialistische Arbeiderspartij .
De rechtspraak berust op islamitische, Britse en Franse rechtsbeginselen (Code Napoléon). Onder het Hoger Gerechtshof staat het Verbrekingshof, dat bestaat uit 1 voorzitter, 41 vice-voorzitters en 92 magistraten.
Daaronder staan zeven Beroepshoven, terwijl elke provincie beschikt over een rechtbank van eerste aanleg.

Communicatie
Egypte heeft de meest ontwikkelde pers in de Arabische wereld. Alle dagbladen, periodieken, radio en televisie staan echter onder toezicht van de regering en zijn eigendom van de staat. In het totaal worden er 17 kranten gedrukt in een gezamenlijke oplage van iets meer dan drie miljoen exemplaren. De meest invloedrijke en tevens de officiële spreekbuis van de overheid is al-Ahram .
Het Middle East News Agency (MENA) brengt het nieuws aan voor bijna alle Arabische landen van het Midden-Oosten.
In Egypte zijn er zowat 15 miljoen radiotoestellen (er zijn 41 zenders) en 5 miljoen televisieschermen. Daarentegen zouden er slechts 3.000.000 Egyptenaren over een telefoon beschikken.

De dienstplicht duur drie jaar voor alle mannen tussen 18 en 30 jaar. Het leger telt een 450.000 manschappen.
De vloot kan rekenen op 20.000 matrozen en de luchtmacht is 70.000 man sterk.
Het aantal reservisten bedraagt meer dan 300.000.
Indien nodig kan het land meer dan 11 miljoen burgers onder de wapens roepen.

Politieke Partijen
NDP - National Democratic Party van Mohamed Hosni Mubarak
NWP - New Wafd Party van Fuad Siraj al-Din
SLP - Socialist Labor Party van Ibrahim Shukri
NPUG - National Progressive Unionist Grouping van Khalid Muhi al-Din
SLP - Socialist Liberal Party van Mustafa Kamal Murad
DUP - Democratic Unionist Party van Mohammed Abdal Munim Turk
UP - Umma Party van Ahmad al-Sabahi
YEP - Young Egypt Party of Misr al-Fatah Party
NADP - Nasserist Arab Democratic Party van Dia'al-din Dawud
DPP - Democratic People's Party van Anwar Afifi
GP - The Greens Party van Kamal Kirah
SJP - Social Justice Party van Muhammad Abdal-Al

Op de NDP na zetelen al deze partijen in de oppositie.
Om in Egypte een partij op te richten, is de toestemming van de regering vereist.
Info juni 2002

De Provincies
Ze worden muhafazat genoemd (muhafazah in het meervoud) Ad Daqahliyah, Al Bahr al Ahmar, Al Buhayrah, Al Fayyum (Fayoum), Al Gharbiyah, Al Iskandariyah, Al Isma'iliyah, Al Jizah, Al Linufiyah, Al Minya, Al Qahirah (Cairo), Al Qalyubiyah, Al Wadi al Jadid, Ash Sharqiyah, As Suways (Suez), Aswan, Asyut, Bani Suwayf, Bur Sa'id (Port Said), Dumyat, Janub Sina'i, Kafr ash Shaykh (Charm el Sjeik), Matruh, Qina, Shamal Sina'i, Suhaj

TERUG
VERDER

EGYPTE
Main Page