Introductie tot Egypte

Ter kennismaking
Egypte,
de stengel van een bloem

De Nijl heeft de vorm van een bloem. Zij is een lange stengel waarvan de bloem gevormd wordt door de stroomdelta boven Cairo, de "megapolis”, waarvan de stadsgrenzen nu al bijna reiken tot aan de piramiden van Giza.

Bij de hoofdstad bloeit de bloem open in de Middellandse Zee. Al zevenduizend jaar bloeit ook het leven langsheen stengel en delta, die de vruchtbaarheid waarborgen van een 1450 kilometer lang gebied doorheen Egypte.
De Griekse geschiedschrijver Herodotos noemde Egypte terecht “een geschenk van de Nijl”.
De oude Egyptenaren spraken over “het Zwarte Land van de Nijl” , verwijzend naar het zwarte en vruchtbare slib dat de machtige stroom langsheen haar oevers de woestijn induwt.
Zij aanbaden de waterloop, en zijn jaarlijkse overstromingen, zelfs als een god en vereerden Hapi in hun tempels.
De farao’s bouwden niet alleen piramides. Zij lieten ook de eerste irrigatiekanalen aanleggen, waardoor meer grond kon worden gecultiveerd.
Zo leefde, overleefde en groeide een land, dat één van de oudste beschavingen ter wereld voortbracht maar, dat mede door zijn vruchtbare strook, ook vele invasies moest verwerken.
Na de oudheid drukte de islam wel zijn religieuze stempel op Egypte, maar het zou tot de jaren vijftig, van deze eeuw, duren eer het land eindelijk zijn onafhankelijkheid verwierf na 2000 jaar vreemde overheersing. Kolonel Gamal Abdel Nasser maakte met een staatsgreep een einde aan het Britse kolonialisme en bleef het glibberige pad van de niet-gebonden landen bewandelen.
Eén van zijn opvolgers, de huidige president, Hosni Mubarak, voerde de democratie in en in 1987 konden de Egyptenaren voor de eerste maal in hun 7000 jaar oude geschiedenis ook vrije verkiezingen beleven.

EGYPTE
Main Page