Cuba: geschiedenis 4 - Playa Giron

Playa Giron: Operatie Pluto

"Troepen, die via de lucht en de zee geland zijn, hebben verschillende punten van het nationaal territorium aangevallen in het zuiden van de provincie Las Villas. Zij worden ondersteund door vliegtuigen en oorlogsschepen. De glorierijke soldaten van het revolutionair leger en de nationale militie bestrijden hen overal waar ze geland zijn. Zij vechten voor ons heilig vaderland en de Revolutie tegen aanvallende huurlingen, die geronseld werden door de imperialistische regering van de Verenigde Staten... ".

Zo riep Fidel Castro op de ochtend van 17 april 1961 alle Cubanen op om de invasie op Playa Giron en Playa Larga mee te bedwingen. Beide stranden liggen op het schiereiland Zapata met zijn moerassig gebied, dat rijk is aan krokodillen.
Tweeduizendvijfhonderd anti-Castristen waren geland. Zij waren getraind en bewapend door de CIA en kwamen af met tanks, bazooka’s, zware mitrailleurs en lichte kanonnen.
De aanval werd ondersteund door 24 B-26 vliegtuigen (bommenwerpers uit WO II) en 14 marineschepen, waaronder twee vliegdekschepen van de US Navy, en waarvan er een zelfs bemand was door Amerikaanse marines.
Het was hun bedoeling in de Boca de Guama een bruggenhoofd te slaan, vlakbij het vliegveld van Giron, voor een junta, die dan een voorlopige regering kon vormen. Het was toen een zekerheid dat de meeste regeringen op het Amerikaanse continent het nieuwe bewind zouden erkennen, dat zodoende de USA kon vragen om troepen te sturen en Castro de zee in te jagen.
De initiatiefnemers rekenden niet alleen op het verrassingseffect van Operatie Pluto, maar waren er ook heilig van overtuigd dat de bevolking hen met open armen zou ontvangen. Zij verwachtten ook geen snel verweer omdat de Cubaanse troepen behoorlijk ver van Giron en Larga gelegerd waren.
De landing was nog maar pas ingezet als er op de contra-revolutionaire radio in Florida gemeld werd dat het bevrijdingsleger is aangekomen en dat de militie waarop Castro zo vertrouwde in paniek verkeerde.
Het invasieleger was opgericht met de steun van Dwight D. Eisenhower en werd na de verkiezing van John F. Kennedy in Nicaragua getraind. Puerto Cabeza was daar het hoofdkwartier. Nicaragua leefde toen onder een door de US gesteunde dictatuur.
Volgens de planning moesten de bommenwerpers, beschilderd met de initialen van de FAR (de Cubaanse luchtmacht !) de vliegvelden van Los Banos, Santiago de Cuba en Campo Libertad bij Havana vernietigen. Een argwanende Castro had zijn luchtmacht echter grotendeels verborgen en wist de meeste bommenwerpers te vernietigen.
Ook de kikvorsmannen, die als eersten aan land gingen om de invasie voor te bereiden, werden om mitrailleurvuur onthaald. Dag... verrassing. Toch worden Giron en Larga ingenomen en bezetten de eerste indringers punten op de weg naar Matanzas, Jaguey Grande en Las Villas.
Ervan overtuigd zijnde, dat de Castristische luchtmacht vernietigd is, landen de overige troepen. Tot plots T-33 gevechtsvliegtuigen dood en vernieling zaaien. De cargo Rio Escondido, wordt geraakt en ontploft.
De indringers zijn meteen de helft van hun bevoorrading kwijt. Andere schepen vluchten of zinken. Intussen krijgen de Cubaanse soldaten steeds meer versterking. De anti-Castristen zijn afgezonderd en geven zich over wanneer hun laatste laders zijn leeggeschoten.
Om 17.00 u is de strijd afgelopen. Castro beleefde zijn... Pearl Harbour niet.

Geschiedenis – deel 5
Pokerspel om raketten

CUBA
Main Page